Kom:
– Doğu Anadolu’ya özgü Erzurum, Erzincan ve Tunceli’de yaygın taş evler, ağıl ve çoban kulübesinden oluşan küçük yerleşim birimidir.
Komlarda; çoğunlukla hayvancılık yapılır, az da olsa ziraat yapılabilir. Köm de denilen bu alanlar köy dışında küçükbaş hayvanları (koyun) barındırmak için birkaç ağıl, ve çoban kulübesi barındırır. Mesken sayısı sınırlı olmak şartıyla, köyden ayrılan fakat köye bağlı kalmaya devam eden komlar mahalle gibidir. Yılın belli dönemi kullanılan komlar yayla gibi geçici yerleşmelerdir. Komlar adını genellikle kurucularından alır, komlarda aynı soydan insanlar yaşar.
Türkiye’de 3200 adet kom bulunmaktadır. En yaygın olduğu alan Yukarı Murat-Van Bölümünde bulunur.
Divan:
– Birkaç evden oluşmuş ve birleşerek bir köyü oluşturdukları küçük yerleşme şeklidir.
– Divanlardan biri muhtarlık merkezidir.
Oba:
– Çadır ya da birkaç evden oluşan ve hayvancılığa dayalı geçici yerleşmelerdir.
– Batı ve Güneydoğu Toroslar ile Doğu ve Orta Karadenizde görülür.
– Buradaki köylüler kış mevsiminde canik adı verilen kışlaklarına dönerler.
Dam:
– Ege Bölgesi, Göller Yöresi, Gökçeada ile Bozcaada’da görülen hayvancılık ve küçük çaplı ekim – dikim işlerinin yapıldığı geçici yerleşmeler.
Hayvancılığın yanı sıra küçük çaplı tarımsal faaliyetlerin yapıldığı yerleşmelerdir.